مورلغتنامه دهخدامور. (ع اِ) گرد پراکنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || خاکی که باد بردارد آن را. || باد با گرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
