موشک دوانی
لغتنامه دهخدا
موشک دوانی . [ ش َ دَ ] (حامص مرکب ) هنگامه سازی و فتنه انگیزی . (ناظم الاطباء). تحریک . تفتین . فتنه سازی . (یادداشت مؤلف ). کنایه از فتنه انگیزی است . (از آنندراج ) (از غیاث ).
- موشک دوانی کردن ؛ به قصد عدم پیشرفت امری تفتین کردن . (یادداشت مؤلف ) :
به تاراج برگ درختان ز هر سو
کند موذی باد موشک دوانی .
|| نوعی ازآتش بازی طفلان که در هندوستان نیز متعارف است . (غیاث ).
- موشک دوانی کردن ؛ به قصد عدم پیشرفت امری تفتین کردن . (یادداشت مؤلف ) :
به تاراج برگ درختان ز هر سو
کند موذی باد موشک دوانی .
وحشی (از آنندراج ).
|| نوعی ازآتش بازی طفلان که در هندوستان نیز متعارف است . (غیاث ).