مولای

مولای . [ م َ / مُو ] (اِخ ) از امرای مغول غازان که وصاف الحضرة گاه او را «ملا» و گاه «ملای » و گاه نیز «مولای » می نویسد. (تاریخ وصاف ص 374، 377، 378، 379، 380، 397، 410، 411، 414). از سرداران معروف غازان بوده است و نام او مخصوصاً در جنگ غازان با مصریان و شامیان در شهور سنه ٔ 697 هَ . ق . و سالهای بعد بسیار می آید. رجوع شود به یادداشتهای قزوینی ج 3 ص 335.