مونتنی

مونتنی . [ مُن ْ ت ِن ْی ْ ] (اِخ ) میشل ایکم دو. نویسنده ٔ فرانسوی است که در قصر مونتنی (که امروز در دهستان سن میشل دو مونتنی ، در ایالت «دردونْی ْ» برپای است ) به سال 1533 م . متولد شد و در سال 1592 درگذشت . او نخست به سمت مشاور دربار به خدمت پرداخت ، آنگاه وارد پارلمان «بوردو» گردیدو در اینجا با «اتین دو لا بوئسی » نویسنده ٔ فرانسوی ملاقات کرد و میان آن دو مراوده و رفاقت برقرار گردید. مونتنی از شغل خود دست کشید و از سال 1572 نوشتن اندیشه های خود را شروع کردکه به مقالات شهرت یافت ودر سال 1580 اولین چاپ آن منتشر شد. وی تا پایان عمر از نوشتن این اثر دست نکشید و لذا در سال 1588 به سه مجلد رسید. در این کتابها جای جای خود را نقاشی هم کرده است . مونتنی در آثار خود انسان را در یافتن حقیقت و درستی عاجز می نمایاند. او در جریان سفرهایش درسالهای 1580-1581 به اروپا یادداشتهای روزانه ای از خود باقی گذاشت و در آن از به هم پیوستگی و ارتباط مسائل انسانی نکاتی را مورد بررسی قرار داد. عقیده داشت که : «هنر زیستن » باید بر اساس شعور محتاط که از عقل سلیم و روح بردبار الهام گرفته باشد استوار گردد.