مون
لغتنامه دهخدا
مون . [ م َ ] (ع مص ) قیام ورزیدن بر نفقه و کفالت عیال و برداشتن بار ایشان را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). مؤنت . بار کسی کشیدن . (یادداشت مؤلف ). مؤنت کسی بکشیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (از المصادر زوزنی ). و رجوع به مؤنت و مؤنة شود.
