مؤثثلغتنامه دهخدامؤثث . [م ُ ءَث ْ ث ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از تأثیث . پی سپر و آسان و به مراد کننده . (از منتهی الارب ، ماده ٔ اث ث ).
