مؤلللغتنامه دهخدامؤلل . [ م ُ ءَل ْ ل ِ ] (ع ص ) تیز وستیخ کننده ٔ گوش . (منتهی الارب ). آنکه تیز می نماید وستیخ می کند. (ناظم الاطباء). تیزکننده . (آنندراج ).
