مؤمنه
لغت‌نامه دهخدا
مؤمنه . [ م ُءْ م ِ ن َ / ن ِ ] (از ع ، ص ) مؤمنة. زن گرویده به خدای تعالی . (یادداشت مؤلف ). زنی که به خدای و رسول ایمان آورده باشد :
در دعای مؤمنین و مؤمناتی زآنکه هست
زیر بارت گردن هر مؤمن و هر مؤمنه .
تا دامن قیامت از توالد و تناسل ایشان مؤمن و مؤمنه می زاید. (کلیله و دمنه ).
بود آن زن پاکدین و مؤمنه
سجده ٔ آن بت نکرد آن موقنه .
و رجوع به مؤمن شود.
در دعای مؤمنین و مؤمناتی زآنکه هست
زیر بارت گردن هر مؤمن و هر مؤمنه .
منوچهری .
تا دامن قیامت از توالد و تناسل ایشان مؤمن و مؤمنه می زاید. (کلیله و دمنه ).
بود آن زن پاکدین و مؤمنه
سجده ٔ آن بت نکرد آن موقنه .
مولوی .
و رجوع به مؤمن شود.
