مؤول
لغت‌نامه دهخدا
مؤول . [ م ُ ءَوْ وِ ] (ع ص ) بازگرداننده . (منتهی الارب ). آنکه بازمی گرداند و بازمی خواند. (ناظم الاطباء). بازگرداننده کسی را به سوی او. (آنندراج ). || آنکه بیان می کند سخن را. (ناظم الاطباء). بیان کننده ٔ آنچه کلام بدان باز می گردد. (منتهی الارب ). بیان کننده . (آنندراج ). || آنکه تأویل می کند. (ناظم الاطباء). رجوع به تأویل شود. || تفسیرکننده ٔ خواب .
