مؤوملغتنامه دهخدامؤوم . [ م ُ ءَوْ وَ ] (ع ص ) کلان سر زشت خلقت . بزرگ سر و بزرگ اندام و زشت خلقت . مأوم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آنکه سر و هیکل درشت دارد. رجوع به مأوم شود. || زشت اندام . (از اقرب الموارد).
