مؤیدرای . [ م ُ ءَی ْ ی َ ] (ص مرکب ) که رأی و اراده ٔ او مورد تأیید خداوند جهان است . که خدا رأی و فکر و عزم او را تأیید و پشتیبانی می کند.آنکه رایش مؤید به تأیید آسمانی است : کیست جز خواجه ٔ مؤیدرای احمد مرسل آن رسول خدای . نظامی . و رجوع به مؤید شود.

مؤیدرای

مؤید شدن

نامؤید

تأیید کردن

corroborated

تأیید شدن

seconds

underpinned

underpinning

underpins

مؤید

نوفۀ آکوستیکی

indefeasibleness

استیجاری

مصقع

Cassia fistula

منصاح

لغت‌نامه دهخدا