مؤیدیه

مؤیدیه . [ م ُ ءَی ْ ی ِ دی ی َ ] (اِخ ) مؤیدیان . سلسله ای که نخستین پادشاه آن مؤید آیبه (آی آبه ) (جلوس 522 - وفات 569 هَ . ق .) بوده و پس از وی پسرش طغان شاه و پسر او سنجرشاه تا سال 583 هَ . ق . سلطنت داشته اند. علامه ٔ قزوینی نویسد: «در این سال یعنی 583 تکش بر نیشابور خراسان مستولی شده و سلطنت حقیقی از دست مؤیدیان بیرون رفت ولی تا سنه ٔ 591 باز سنجرشاه در نیشابور بود. در این سال به تهمت عصیان او را به خوارزم خواندند و چشم او را میل کشیدند و در سنه ٔ 595وفات نمود. (از یادداشتهای قزوینی ج 3 صص 332-333).