مکاشحة
لغتنامه دهخدا
مکاشحة. [ م ُ ش َ ح َ ] (ع مص ) با کسی دشمنی داشتن . (المصادر زوزنی ). دشمنی نمودن یا پنهان داشتن دشمنی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). کاشحه بالعداوة مکاشحة و کشاحاً؛ دشمنی کردبا وی . (از اقرب الموارد). و رجوع به مکاشحت شود.
