مکامةلغتنامه دهخدامکامة. [ م ُ م َ ] (ع ص ) (از «ک وم ») زن گائیده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). منکوحه و زن نکاح کرده شده . (ناظم الاطباء). زن منکوحه ، و برخلاف قیاس ساخته شده . (از ذیل اقرب الموارد).
