مکایصةلغتنامه دهخدامکایصة. [ م ُ ی َ ص َ ] (ع مص ) مروسیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ممارست و گویند مازال یکایصه ؛ ای یمارسه . (از اقرب الموارد).