مکتب گاه

مکتب گاه . [ م َ ت َ ] (اِ مرکب ) مکتب خانه و جای آموزانیدن کودکان . (ناظم الاطباء). مکتب خانه . (آنندراج ) (بهار عجم ) :
چو غنچه سوی مکتب گاهم آهنگ
بغل پر جزو دلتنگی به صدرنگ .

حکیم زلالی (از آنندراج ).

و رجوع به مکتب خانه شود.