مکداءلغتنامه دهخدامکداء. [ م َ ] (ع ص ) ناقه ٔ بسیارشیر و ناقه ای که شیر وی کم نشود. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ماده شتر بسیارشیر. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
