مکدملغتنامه دهخدامکدم . [م ُ ک َدْ دَ ] (ع ص ) نیک گزیده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نیک گزیده با دندان . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || رجل مکدم ؛ مرد جنگ دیده که زخمها بر او اثر گذاشته باشد. (از ذیل اقرب الموارد).
