مکرهی

مکرهی . [ م ُ رَ ] (حامص ) مُکْرَه بودن . حالت و چگونگی مُکْرَه :
آنچنان خوش کس رود در مکرهی
کس چنان رقصان رود در گمرهی .

مولوی (مثنوی چ رمضانی ص 238).

و رجوع به مُکْرَه و مکرهاً شود.