مکل

مکل . [ م َ ک ِ / م ُ ک ُ ] (ع ص ) اندک شدن آب چاه . (دهار): قلیب مکل ؛ چاه که آبش کشیده باشد.(منتهی الارب ) (ازناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).