مکور

مکور. [ م ُ ک َوْ وَ ] (ع ص ) دستارپیچیده و بسته و آماده ٔ بر سر نهادن را گویند : چهل سال دستی جامه داشت و دستاری مکور که روز آدینه برای نماز جمعه درپوشیدی [ ابوسعید خسروآبادی ] چون به خانه رسیدی در صندوق نهادی و با جامه ٔ نمازجمعه نزدیک هیچ مخلوقی نرفتی . (تاریخ بیهق ص 210).