میان خالی
لغتنامه دهخدا
میان خالی . (ص مرکب ) کاواک . (ناظم الاطباء). میان تهی . اجوف . مجوف . کاواک . توخالی :
اگرچه نیست چو من در جهان میان خالی
گر از میان بروم میشود جهان خالی .
و رجوع به میان تهی شود.
اگرچه نیست چو من در جهان میان خالی
گر از میان بروم میشود جهان خالی .
مسیح کاشی .
و رجوع به میان تهی شود.