میان پشته
لغتنامه دهخدا
میان پشته . [ یام ْ پ ُ ت َ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش رودسر شهرستان لاهیجان ، واقع در 15هزارگزی باختر رودسر، با 300 تن سکنه . آب آن از نهر پل رود و راه آن ماشین رو است . ماشین برنج کوبی دارد و مزرعه ٔ مازندران بیجار در آمار جزء این ده بشمار است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).