میرندهلغتنامه دهخدامیرنده . [ رَدَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از مردن . که بمیرد. (یادداشت مؤلف ): مائت ؛ میرنده که به مردن نزدیک گشته . میت [ م َ ی ی ِ ]، مرده که هنوز نمرده . (منتهی الارب ).
