میس

میس . [ م َ ] (ع مص ) میسان . خرامیدن . (منتهی الارب ) (دهار) (تاج المصادر بیهقی ) (آنندراج ). تبختر نمودن . (ناظم الاطباء). || بی باکی کردن .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || افزون کردن خدای مرض کسی را. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) || خشک شدن . (المصادر زوزنی ).