میقانلغتنامه دهخدامیقان . (ع ص ) میقانة. آن که هرچه بشنود یقین کند؛ گویند رجل میقان و امراءة میقانة. (ناظم الاطباء). خوش باور. آنکه به هرچه شنود یقین نماید. (منتهی الارب ، ماده ٔ ی ق ن ) (یادداشت مؤلف ). و رجوع به میقانة شود.
