میمر

میمر. [ م َ م َ ] (ع اِ)(سریانی الاصل ) طریق . راه . (دزی ج 2 ص 630) (عیون الانباءج 1 ص 98). ج ، میامر : یعرف بکتاب المیامر...و المیامر جمع میمر، و هو الطریق و یشبه ان یکون سمی هذا الکتاب بذلک اذ هو الطریق الی استعمال الادویة المرکبة. (از عیون الانباء ج 1 ص 98). || تعلیم . تعلیم دینی . وعظ. موعظه . خطابه . (دزی ج 2 ص 630).