مینوش

مینوش . [ م َ / م ِ ] (نف مرکب ) می نوشنده . نوشنده ٔ می :
هوش نگذاشت به سر آن لب مینوش مرا
با چنان هوش ربائی چه کند هوش مرا.

صائب (از آنندراج ).