میوه خوارلغتنامه دهخدامیوه خوار. [ می وَ / وِ خوا / خا ] (نف مرکب ) میوه خور. خورنده ٔ میوه . || آن که روزی وی میوه باشد و از میوه زندگی کند. (ناظم الاطباء): فَکِه ؛ حیوان میوه خوار. (یادداشت مؤلف ) . و رجوع به میوه و میوه خور شود.
