میوه خوریلغتنامه دهخدامیوه خوری . [ می وَ / وِخوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) عمل و صفت میوه خور. خوردن میوه . || (اِ مرکب ) ظرف خاص برای نهادن میوه در خوان . ظرف برای نهادن میوه . (یادداشت مؤلف ).
