می سرشت

می سرشت . [ م َ / م ِ س ِ رِ ] (ص مرکب ) می گون . می گونه . که طبیعت می داشته باشد. که به سرشت و طینت شراب باشد. که چون می سرخگون و مستی فزا باشد. سرشته با می . || مجازاً گلگون . سرخ :
دو برگ گلش سوسن می سرشت
دو شمشاد عنبرفروش بهشت .

اسدی (گرشاسب نامه ص 166).