ترجمه مقاله

ناآزموده

لغت‌نامه دهخدا

ناآزموده . [ زِ / زْدَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناشی . نامجرب . مُغَمَّر. غِر. غُمِر. غُفِل . غیرممتحن . بی تجربه . خام . نکرده کار. ناپخته . دنیا ندیده . ناسخت . ناورزیده . ریاضت نکشیده . ناآموخته . مقابل آزموده . در ناظم الاطباء ناآزموده (به سکون ز) ضبط شده است ، بی تجربه . بی وقوف :
بناآزموده مده دل نخست
که لنگ ایستاده نماید درست .
مدار اسب و ناآزموده رهی
مکن جز که با مهربان همرهی .

(گرشاسب نامه ص 159).


بر مردم ناآزموده ایمن مباش و آزموده از دست مده ... که اندرمثل آمده است که دد آزموده به از مردم ناآزموده . (از قابوسنامه ).
هر که ناآزموده کار بزرگ فرمایدندامت برد. (گلستان ). و به مردم ناآزموده اعتماد نکند. (مجالس سعدی ).
برد بر دل از جور غم بارها
که ناآزموده کند کارها.

سعدی (بوستان ).


|| ناآزمودگان ، غُمر. مُغَمَّر. ج ِ ناآزموده . بی تجربگان . ناپختگان . کار نادیدگان . || امتحان نکرده . نیازموده . امتحان نشده :
مخور آب ناآزموده نخست
بدیگر دهانی کن آن بازجست .

نظامی .


تو گنجی سر به مهری نابسوده
بد و نیک جهان ناآزموده .

نظامی .


ترجمه مقاله