نابرآورده
لغت‌نامه دهخدا
نابرآورده . [ ب َ وَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) برنیاورده . بالانیاورده . برنکشیده . کوتاه . مقابل بلند.
- آواز نابرآورده ؛ آوازی که از کوتاهی به لب نرسیده :
چو آگاه شد خسرو از راز اوی
وز آن نابرآورده آواز اوی .
- دیوار نابرآورده :
مؤیدای فلکت ذره وار پرورده
به زیر سایه ٔ دیوار نابرآورده .
- آواز نابرآورده ؛ آوازی که از کوتاهی به لب نرسیده :
چو آگاه شد خسرو از راز اوی
وز آن نابرآورده آواز اوی .
فردوسی .
- دیوار نابرآورده :
مؤیدای فلکت ذره وار پرورده
به زیر سایه ٔ دیوار نابرآورده .
سوزنی .
