نابسته

نابسته . [ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نبسته . || زخمی که آن را نبسته و مرهم بر وی نگذاشته باشند. (ناظم الاطباء) :
تن پیلتن را چنان خسته دید
همه خستگیهاش نابسته دید.

فردوسی .

|| آزاد. نامقید. آنکه گرفتار نشده است . مقابل بسته به معنی اسیر و گرفتار :
وزان زاری و ناله ٔ خستگان
ببند اندرآیند نابستگان .

فردوسی .