ناتوانانواز
لغتنامه دهخدا
ناتوانانواز. [ ت َن َ ] (نف مرکب ) کسی که مینوازد مردمان ضعیف و ناتوان را. || (اِخ ) خداوند عالم جل شأنه که یاری میکند درماندگان را. (ناظم الاطباء) :
جهان آفرین ایزد کارساز
توانا کن و ناتوانانواز.
جهان آفرین ایزد کارساز
توانا کن و ناتوانانواز.
نظامی .