ناجیة

ناجیة. [ ی َ ] (ع ص ) تأنیث ناجی . نجات یابنده و رستگار از عقوبت . (آنندراج ). رستگار از عقوبت . (غیاث اللغات ). رهنده و خلاص شونده . (ناظم الاطباء). || ناقه ٔ تیزرو. (آنندراج ) (منتهی الارب ). ناقة ناجیة؛ ماده شتر تیزرو. (ناظم الاطباء). شتر ماده ٔ چست رفتار. (شمس اللغات ). بعیر ناج . (منتهی الارب ). الناقةالسریعة تنجو بمن رکبها. (المنجد). ج ، ناجیات .
- امت ناجیه ؛ مقصود مسلمانان اند. در معجم البلدان آرد: من قولنانجت الامة من العذاب فهی ناجیة. (معجم البلدان ).
- فرقه ٔ ناجیه ؛ شیعه . (یادداشت مؤلف ).