ناخاست

ناخاست . (ص مرکب ) (از: نا (نفی ، سلب )+ خاست (از خاستن ) به معنی خیز (خیزنده ). (حاشیه ٔ برهان قاطع ص 2089). کسی را گویند که از جای خود نتواند برخاست . (آنندراج ). زمین گیر. (برهان قاطع). عاجز و ناتوان در برخاستن و بلند شدن . زمین گیر. (ناظم الاطباء).