ناخوشدلی

ناخوشدلی . [ خوَش ْ / خُش ْ دِ ] (حامص مرکب ) خوش دل نبودن . غمگینی . صفت ناخوشدل . || نارضایتی . بی میلی . اکراه . کراهت : و بدان تاریخ در دست مردمان سیم خوارزم روان شده بود و مردمان آن سیم را به ناخوش دلی گرفتندی . (تاریخ بخارا ص 43). پس نقیب النقبا به ناخوشدلی تمام از بیهق برفت . (تاریخ بیهق ).