ناخوش زبان

ناخوش زبان . [ خوَش ْ / خُش ْ زَ ] (ص مرکب ) بدزبان . خشن گفتار. که سخن تلخ و درشت گوید. که زخم زبان زند :
بمن بر شده لشکری دیده بان
همه خارج آهنگ ناخوش زبان .

نظامی .