ناخوش گوار

ناخوش گوار. [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ] (ص مرکب ) هرغذای عسیرالهضم که دیر تحلیل رود و گوارا نباشد. (ناظم الاطباء). || بی مزه . بی نمک . که موافق طبع نباشد. نادلچسب . که پسند خاطر نیفتد :
با ملاحت کنده بودی نام کردندت ملیح
هم بر آن نامی اگر بی ملحی و ناخوشگوار.

سوزنی .

|| ناگوار. مقابل خوشگوار. رجوع به خوشگوار شود :
صد اقداح نوشین لطفش نیرزد
به یک جرعه ٔ زهرناخوشگوارش .

لطف اﷲ نیشابوری .