نادرستی
لغتنامه دهخدا
نادرستی . [ دُ رُ ] (حامص مرکب ) ناراستی . (ناظم الاطباء). کجی . اعوجاج . عوج . || کذب . ناراستی . دروغ . || بیماری . سقم . || ناحقی . بطلان . || تقلب . عدم امانت . دزدی . خیانت . ناپاکی . دغلی . دغابازی . کژی . دغائی . || ناقصی . (ناظم الاطباء). نقص .
