نادیده روزگار

نادیده روزگار. [ دی دَ / دِ ] (ص مرکب ) نامجرب . تجربه نیاموخته . جوان کار نادیده ٔ نورس :
نادیده روزگارم از آن رسمدان نیم
آری بروزگار شود مرد رسمدان .

ابوالمعالی رازی .