نازاینده

نازاینده . [ ی َدَ / دِ ] (نف مرکب ) ماده ای که باردار نشده و نزائیده باشد. (ناظم الاطباء). || عقیم . نازا. سترون . (ترجمان القرآن ). عقیم . بی بر. (ناظم الاطباء). عقیم . عقام . عاقر. (از منتهی الارب ). نازا : چون خواهد که از شتر و گاو زکوة بدهد باید که هر گوسفند زاینده و نازاینده ای بشمرد. (تاریخ قم ص 175).
- نازاینده شدن ؛ عقر. عقم . عقارة. (از ترجمان القرآن ) (دهار) (تاج المصادر) (منتهی الارب ).
- نازاینده گردانیدن ؛ اعقام . (تاج المصادر بیهقی ). تعقیم . (منتهی الارب ). عقیم کردن . سترون کردن . نازا کردن .