نازک مشرب
لغتنامه دهخدا
نازک مشرب . [ زُ م َ رَ ] (ص مرکب ) نازپرورده . نازک چر. ظریف طبع در طعام و شراب :
صاف ساغر باد ارزانی به نازک مشربان
من که محنت پرورم درد ایاغم آرزوست .
صاف ساغر باد ارزانی به نازک مشربان
من که محنت پرورم درد ایاغم آرزوست .
؟ (از آنندراج ).