نازیبا

نازیبا. (ص مرکب ) زشت . بدشکل . (ناظم الاطباء). قبیح . بدگل :
روی ترکان هست نازیبا و گست
زرد و پرچین چون ترنج آبخست .

علی فرقدی .

گرمی و سردی ترا هر دو مثالست از ستم
زآن همی هریک جهان را زشت و نازیبا کند.

ناصرخسرو.

زشت باشد دبیقی و دیبا
که بود بر عروس نازیبا.

سعدی .

|| بی زینت . بی آرایش . (ناظم الاطباء). ناآراسته . نامزین :
ثنای او به دل ما فرونیاید ازآنک
عروس سخت شگرفست و حجله نازیبا.

خاقانی .

|| نالایق . || قبیح . زشت . بد. نامستحسن . ناخوب . || ناپسند. ناشایسته . (ناظم الاطباء). نامناسب . نابجا :
سوءالکی است در این حالتم بغایت لطف
گمان بنده چنانست کان نه نازیباست .

انوری .

|| ناسپاس . بی وفا. (ناظم الاطباء).