ناشتاخوردهلغتنامه دهخداناشتاخورده . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کسی که ناهاری کرده باشد. (ناظم الاطباء). ناشتائی خورده . که ناشتائی خورده است . رجوع به ناشتائی شود.
