ناشرة

ناشرة. [ ش ِ رَ ] (ع ص ) تأنیث ناشر است . رجوع به ناشر شود. || زمینی که گیاه خشک شده رویاند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ): الناشرة من الارض ؛ التی اهتز نباتها و استوت و رویت من المطر. (معجم متن اللغة). زمینی که با فرارسیدن بهار گیاه رویاند. || ارض ناشرة؛ زمینی بلند آب . (مهذب الاسماء).