ناشناسائی
لغت‌نامه دهخدا
ناشناسائی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) ناشناس بودن .غریب بودن . سرشناس و معروف نبودن . گمنامی . عدم معروفیت . || ناشناختن . نشناختن و بدین معنی باکلمات ذیل به صورت پساوند ترکیب شود: خداناشناسی . حق ناشناسی . نمک ناشناسی . || امتناع از شناسائی . نادانی . || روستائی . (ناظم الاطباء).
