ناشگفتهلغتنامه دهخداناشگفته . [ ش ِ گ ُت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) گل که وانشده و شکفته نشده باشد. (ناظم الاطباء). ناشکفته . رجوع به ناشکفته شود.- ابکار ناشگفته ؛ دوشیزگان بی عیب . (ناظم الاطباء).