ناصح تبریزی
لغت‌نامه دهخدا
ناصح تبریزی . [ ص ِ ح ِ ت َ] (اِخ ) معروف به میرزا عرب ، از شاعران قرن یازدهم است و در عباس آباد اصفهان ساکن و به کار تجارت مشغول بود. مؤلف دانشمندان آذربایجان بنقل از بیاض صائب آرد: «میرزا صائب بر شیوه ٔ سخنان وی اعتقاد کامل داشته و صد بیت از دیوان وی داخل بیاض خود کرده و در مقطع غزلی چنین گفته است :
این جواب آن غزل صائب که ناصح گفته است
قالب ساغر بخون می گواهی میدهد».
او راست :
با علمت اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان ترا میسر گردد
مغرور به این مشو که خواندی ورقی
زآن روز حذر کن که ورق برگردد.
گر یار بشنود سخنی از زبان ما
قالب کند مشایعت حرف جان ما.
از زندگی به مرگ کشیده ست کار ما
خواب گران ما شده سنگ مزار ما.
از منع باده محتسب شهر را چه سود
خواهد مگر که قیمت می راگران نمود؟
ناصح قبل از سال 1081 هَ . ق . درگذشته است . رجوع به تذکره ٔ سرو آزاد ص 108 و شمع انجمن ص 490 و سفینه ٔ خوشگو ذیل حرف ن و روز روشن ص 171 شود.
این جواب آن غزل صائب که ناصح گفته است
قالب ساغر بخون می گواهی میدهد».
او راست :
با علمت اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان ترا میسر گردد
مغرور به این مشو که خواندی ورقی
زآن روز حذر کن که ورق برگردد.
*
گر یار بشنود سخنی از زبان ما
قالب کند مشایعت حرف جان ما.
*
از زندگی به مرگ کشیده ست کار ما
خواب گران ما شده سنگ مزار ما.
از منع باده محتسب شهر را چه سود
خواهد مگر که قیمت می راگران نمود؟
ناصح قبل از سال 1081 هَ . ق . درگذشته است . رجوع به تذکره ٔ سرو آزاد ص 108 و شمع انجمن ص 490 و سفینه ٔ خوشگو ذیل حرف ن و روز روشن ص 171 شود.
